De Soundtrack Van… Janna Albada
Wat mijn eigen muzieksmaak is, weet ik natuurlijk wel. En die van mijn vrienden ook. Maar ik ben ook best benieuwd waar andere mensen luisteren!
Facebook Live: NMTH interviewt Paceshifters
Het was verschrikkelijk spannend maar tegelijk ook onwijs leuk om te doen. Zaterdag speelde Paceshifters in Ekko (Utrecht) en met Never Mind The Hype deden we vooraf een interview.
Mode.dejaap.nl: Color block is in the house tonight.
De eerste keer schrok ik me wezenloos. Het was in een etalage. Gewoon aan de Oudegracht. In Utrecht. Zonder waarschuwing. Uit het niet ontstond daar ineens dat ellendige etalageraam.
Fietsenmaker bij nacht.
De verstandigste ben ik nooit geweest. Daar heb ik een oudere zus voor. Zij is degene die verantwoordelijke is. Ik daarentegen ben vrij als een vogel en ietwat roekeloos af en toe.
De ode aan Ondiep.
Om tien uur dringt de geur van verse sigarettenrook mijn kamer binnen. Als het lekker weer is. De geur van de net gedraaide Drum doet me altijd denken aan mijn opa.
De reuzelangpootmug.
Er zijn slechts weinig dingen waar ik bang voor ben. Clowns, daar ben ik niet van gediend. Spinnen kan ik aan, maar heb ik liever niet in mijn huis, evenals kikkers.
Oranje atmosfeer.
In de stad heerst een dag van tevoren al een opgewonden sfeertje. Hier en daar worden podia opgebouwd. Parasols van verscheidene biermerken sieren het straatbeeld.
De dikke Duitse meneer.
Ik dacht gewoon even rustig naar Rotterdam te gaan. Zoals dat kan met een OV-jaarkaart. Immers, nu dat prachtige idee nog in mijn bezit is moet ik het uitbuiten.
Analyse van een subcultuur.
Niets is naar mijn mening interessanter dan het observeren van mensen. Een activiteit die ik dan ook graag uitvoer. Zo ook zondagavond.
Ik wil niet naar de kapper.
Er zijn maar weinig dingen waar ik bang voor ben. Op clowns ben ik niet zo gek. Op poppen ook niet.
